Rozdział 11

Oczami Louisa
Dalej nie mogłem zrozumieć co powiedziała mi Kat. Widziałem w oczach Harrego smutek i strach, wstałem, wziąłem płaszcz i poszedłem w stronę parku. Słyszałem krzyki Hazzy ale nie zwracałem na to uwagi, musiałem to wszystko przemyśleć. Zbliżałem się do miejsca gdzie pierwszy raz pocałowałem mojrgo chłopaka, momentalnie miałem łzy w oczach. Nie wiedziałem co robić, miałem mętlik w głowie. Kochałem Harrego, jak Kat mogła mi coś takiego zrobić. Postanowiłem zadzwonić do Van. Po 3 sygnałach odebrała :
-Hej Van tu Louis.
-Hej Lou! Dawno się nie odzywałeś co tam u ciebie?
-Mogłabyś przyjechać do parku obok mostu?
-Jasne! Ty płaczesz?- zapytała z troską.
-Tak. Przyjedź proszę -powiedziałem i się rozłączyłem. Po 15 minutach ujrzałem Vanes, była ubrana w http://www.faslook.pl/collection/na-codzien-514/ . Od razu gdy do mnie zobaczyła podbiegła i mocno mnie przytuliła. Wtedy coś we mnie pękło, płakałem jak małe dziecko. Po jakimś czasie Van odsunęła mnie od siebie i zaczęła tą trudną rozmowę.
-Ok. A teraz mów co się stało. - powiedziała z troską.
-Bo wiesz Hazz...
-Matko Lou co in ci zrobił?
-Całował się z Kat-powiedziałem i na nowo zacząłem płakać, widząc to Van jeszcze raz mnie przytuliła.
                      Oczami Van
Jak on mógł mu to zrobić, przecież mówił, że go kocha. Teraz nie mam wyjścia muszę zabrać Louisa na pare dni do mnie niech to wszystko sobie poukłada.
                  Oczami Harrego
-Kate dlaczego?
-przepraszam Hazz ja naprawdę nie chciałam... -rozmowę przerwał Louis cały zapłakany.
-Lou...
-Nie Harry. Nie chcę tego słuchać.
-Ale Lou co ty robisz?- do moich oczu zaczęły napływać łzy.- Wyprowadzasz się?
-Nie zamieszkam na parę dni u Van muszę to wszystko przemyśleć... przepraszam- powiedział i wyszedł, a ja rzuciłem się na łózko i zacząłem płakać w poduszkę.

Heej  i jest 11 :D mam nadzieje że wam się spodoba. Proszę komentować, i mam pytanie zrobić jeszcze ok. 5 rozdziałów i epilog czy więcej rodziałów piszcie w komentarzach <3